Требуется для просмотраFlash Player 9 или выше.

Статистика сайта

альбо Чаму аграгарадок пабудаваць лягчэй, чым знайсцi талковага кiраўнiка гаспадаркi Формы і метады ідэалагічнай работы ў сельскай мясцовасці разглядалі на чарговым пасяджэнні Аршанскага райвыканкама. Месцам яго правядзення абралі тэрыторыю
Забалацкага сельскага Савета і аднайменнага сельгаспрадпрыемства. Ад ідэолагаў патрабаваўся аналіз, каб знайсці адказ на пытанне: чаму знізіліся тэмпы вытворчасці малака ў асобна ўзятай гаспадарцы і вырасла колькасць выпадкаў злачынстваў?

«Забалацце» – прыгарадная гаспадарка, да Оршы, як кажуць, рукой падаць. Мясцовыя жыхары нярэдка ходзяць пешшу да чыгуначнага вакзала, а на электрычцы едуць толькі да наступнага прыпынку.

Вёска Забалацце, цэнтральная сядзіба сельгас­прадпрыемства, сёлета атрымае статус аграгарадка. За год у сацыяльнай сферы тут зроблена шмат. Рэканструявалі будынак мясцовай школы, якому больш за сто гадоў, абнавілі дзіцячы садок, Дом культуры і магазін. Хутка будзе скончаны рамонт спартыўнай залы, адкрыецца кафэ. З’явілася ву­ліца новых дамоў, дзе пасяліліся ў асноўным даяркі і механізатары. Новыя агароджы, добраўпарадкаваныя вуліцы вёсак – усё радуе і абнадзейвае.

І ў вытворчай сферы таксама ёсць пра што сказаць. У вёсцы Ніжняя Веравойша рэканструявалі ферму на 220 галоў. Тут цяпер і малака­правод, і сучасныя хала­дзільныя ўстаноўкі, і пакой для адпачынку жывёлаводаў ёсць. У вёсцы Туравічы наогул новая ферма з сучасным абсталяваннем: ад малакаправода да кампутараў. У мехмайстэрнях таксама ствараюць умовы для работы механізатараў. Пабудавана і сховішча для садавіны на 500 тон.(«Забалацце» – адзіная садаводчая гаспадарка ў раёне).

Усе гэтыя матэрыяльныя затраты быццам бы павінны даць эфект. Чакалася, што хутка стануць расці надоі, з’явіцца большая зацікаўленнасць механізатараў у выніках работы. Гэта падштурхне рост заробкаў працаўнікоў.

Ды так пакуль не атрым­ліваецца. Надоі малака за гэты год значна зменшыліся ў параўнанні з леташнім. Калі летась за дзесяць месяцаў атрымалі на карову звыш чатырох тысяч кілаграмаў, то сёлета ўсяго 3588. Гэтак жа і з іншымі паказчыкамі. Змены са знакам мінус адбываюцца і ў грамадскім жыцці. Забалацце абуяла п’янства і крадзяжы. У час семінара было прыведзена шмат прыкладаў такога кшталту.

Купілі дарагую збожжасушылку ў гаспадарку. За некалькі дзен спецыялісты ўстанавілі яе і намагаліся агледзець у рабочым стане. Запусцілі, а сушылка не працуе. Сталі шукаць прычыну. Аказалася, што за кароткі час злодзеі паспелі абрэзаць кабель і абясточылі механізм. Гэтак жа з-пад замка ўкралі мыечную машыну і раскурочылі халадзільнік на ферме. Ды што там пра дабро прадпрыемства казаць, калі з райвыканкама прыехаў у вёску службовец на легкавой машыне, адвярнуўся на паўгадзіны, а злодзеі і каля яго машыны пажывіліся. Заўважана таксама, што выпівохі на тэрыторыі гаспадаркі топчуцца сярод белага дня. Чым можна растлумачыць такую абстаноўку ў «Забалацці»? Ідэолагі гаспадаркі пачалі здалёк. Маўляў, нашы механізатары маюць рэпутацыю прафесіяналаў, людзей старанных. На працягу многіх гадоў адзначаюцца на ўзроўні раёна. У жывёлагадоўлі тых, хто праштрафіўся, хутка звальняюць, бо на іх месцы дастаткова жадаючых працаваць. Словам, злодзеі і п’янтосы – гэта не нашы работнікі.

Можа, і сапраўды так. На тэрыторыі «Забалацця» пражываюць звыш 400 праца­здольных, а працуюць у ёй толькі 180. Астатнія – ў горадзе. Прыгарад прыцягальны для бамжоў. Менавіта яны часцей і засвечваюцца ў крадзяжах і п’янстве. Праўда, тут жа прызналі, што даволі высокі ўзровень беспрацоўя і сярод мясцовых жыхароў – такіх 59 чалавек. Ёсць сярод іх моладзь.

Простыя работнікі гаспадаркі, жывёлаводы і меха­нізатары, у размове падзяліліся сваім разуменнем прычын такога становішча. Яны сцвярджалі, што да крадзяжоў некаторых людзей падштурхоўваюць малыя заробкі. Механізатары і даяркі, маўляў, зарабляюць у сярэднім ад 300 да 600 тысяч рублёў у месяц. Як на гэтыя грошы карміць сям’ю? А нізкія заробкі можна растлумачыць адсутнасцю прафесійнага кіраўніцтва гаспадаркай. Талковы дырэктар павёў бы справы так, каб раслі надоі і ураджайнасць, а значыць, і аплата працы людзей.

У сельгаспрадпрыемстве «Забалацце» кіраўнік звольніўся, адпрацаваўшы ўсяго год і пабачыўшы, што не па сілах яму гэтае кіраўніцтва. Яго папярэдніка хапіла на два гады. Таксама падаў у адстаўку. І вось мінае тыдзень за тыднем, а кіраўніка ў «Забалацце» знайсці не могуць. І старшыні сельскага Савета тут няма ўжо паўгода…

Вось і стала зразумела ўвачавідкі на гэтым выязным пасяджэнні, што сучасна абсталяваныя фермы і мадэрнізаваныя мехдвары з неабходным наборам тэхнікі самі па сабе не ўзнімуць узровень сельскагаспадарчай вытворчасці і не павысяць заробкі працаўнікоў, калі няма на чале яе талковага, здольнага кіраўніка. Такім чынам вярнуліся да знаёмага і, мабыць, вечна актуальнага лозунгу: кадры вырашаюць усё!

Вольга Шутава, «НС».