На пачатку восені вяскоўцы па наяўнасці сена і саломы ў стажках і пунях, па колькасці буракоў у склепе вырашаюць, колькі галоў жывёлы трымаць наступнай зімой альбо наогул прадаць адзіную кароўку. Пакідаюць кароў на падворку менавіта там, дзе мясцовае сельгаспрадпрыемства дапамае ўладальнікам дамашніх ферм у нарыхтоўцы кармоў.

Старэйшына вёскі Стар – цэнтральнай сядзібы СВК «Новая зара» Аршанскага раёна – Ларыса Тамашэвіч лічыць, што на старшыню гаспадаркі вяскоўцам пашанцавала. Святаслаў Чэрнікаў кіруе кааператывам даўно і разумее: калі ў сяльчаніна на двары карова ды парсючок, то гэта добра і для сям’і, і для сельгаспрадпрыемства. Таму дазваляе звезці з поля саломы на падворак столькі, колькі чалавеку трэба для дамашняй фермы. Механізатарам выдаюць зерне на зароблены рубель. Забяспечваюць збожжам і тых, хто здае цялят гаспадарцы. Дапамагае сельгаспрадпрыемства апрацоўваць агароды: вясной пасеяць, а затым сабраць ураджай.
Сена раней прывозілі ў двор у рулонах. Але вяскоўцы палічылі, што лепш на свае вочы бачыць, як скошана і высушана трава. Таму год 15 назад усім жадаючым выдзелілі ўчасткі травастою на лузе. Калі хто цяпер ад свайго адмаўляецца, іх забіраюць тыя, каму патрэбна больш кармоў.
Па словах старэйшыны, жыхары Стары трымаюцца за кароў, бо «малочныя» грошы – значная прыбаўка ў сямейны бюджэт. Дарэчы, і спецыялісты сельгаспрадпрыемства – інжынер, аграном, намеснік старшыні – сярод іншай жыўнасці маюць карову. У самой Ларысы Георгіеўны, якая працуе ў бібліятэцы, яна адна. А вось на дзесяці вясковых падворках па дзве рагулі. Ёсць гаспадар, у якога сем галоў буйной рагатай жывёлы. І ніхто з уладальнікаў дамашніх ферм не збіраецца яе зводзіць, бо кармоў на зіму хопіць.
Старшыня раённага Савета дэпутатаў Станіслаў Кошкін адзначыў, што ўсе сельгаспрадпрыемствы Аршаншчыны выконваюць дамовы з сяльчанамі па забеспячэнню іх кармамі пад малако, прададзенае дзяржаве. Пад кантролем будзе і выкананне астатніх мер, накіраваных на падтрымку ўласных гаспадарак.

Вольга Шутава, «НС».