Летась у Беларусі быў абраны досыць незвычайны фармат правядзення гэтага свята. У Мінску і не толькі прайшоў «Фэст экскурсаводаў».

Каб любіць Беларусь нашу мілую, не  абавязкова бываць у розных краях, як сцвярджаецца ў вядомай песні. На мой погляд, сваё стаўленне да радзімы можна паказаць праз дасканалае веданне багатай культурнай і гістарычнай спадчыны. Па ініцыятыве ЮНЕСКА з 1984 года 18 красавіка ўвесь свет адзначае Міжнародны дзень помнікаў і мясцін.
У гэтым годзе на працягу двух дзён па розных гарадах нашай краіны экскурсіі праводзілі вядомыя гісторыкі, культуролагі, музейныя супрацоўнікі, настаўнікі, краязнаўцы. У Віцебску ў мінулыя выхадныя адбыўся «Палёт над горадам-2», які вёў экскурсавод Раман Воранаў. І хаця надвор’е было зусім «не лётнае», ішоў дождж, самыя адважныя і зацікаўленыя наведалі плошчы 1000-годдзя, Свабоды, Уваскрасенскую, Пушкінскі сквер. Раман, які некалькі гадоў таму скончыў гістарычны факультэт ВДУ імя П.Машэрава, акцэнтаваў увагу на міфах з нашай далёкай і не вельмі гісторыі.
Маладзёжнае грамадскае аб’яднанне «Гісторыка», адзін з арганізатараў фэсту, прадстаўляла каардынатар па Віцебскай вобласці Крысціна Бондарава. Як зазначыла дзяўчына, надвор’е падводзіла і ў мінулыя гады: то дождж, то мароз пад 25 градусаў. Але і тады школьнікі, студэнты, сталыя людзі, зацікаўленыя ў вывучэнні гістарычнай і архітэктурнай памяці, удзельнічалі ў экскурсіях.
А на наступны дзень у абласным краязнаўчым музеі адбылася яшчэ адна экскурсія, але ўжо віртуальная – «Незвычайныя ваколіцы Віцебска». Па знаёмых і не- знаёмых сцяжынках яе ўдзельнікаў «вадзіў» Мікалай Півавар, краязнаўца, настаўнік гісторыі Лужаснянскай гімназіі. Гледачы даведаліся і пра месца, дзе можна згубіцца ў часе, і пра самую вялікую хвою, і нават што такое «сандрык». Лужасна, Мазалава, Сакольнікі, Вярхоўе, Заполле, Сураж… Гэта не поўны спіс тых месцаў, пра адметнасці якіх распавядаў захоплены сваёй справай педагог.

Марыя Лялькіна.